OCR Text |
Show 502 EPISTOLAE ET 503 poffumus intelligere, cum quid aüirmamus , quod clare, & die ftinöte percipimus , ubi vero quicquam, quod clare ac dillinete queneeell'ariam operationem quam optime per Dei decretumin- non capimus, afferimus , hoc eit , cum patimur , ut voluntas telligibiles , & rcs creatas perfeäillimas attendimus , ut exilio, extra noftri intelleftus limites exfpatietur , tum illam neceflita- telligamus , quando non ad truncos ,, & herbas, fed ad maximein- quidem libertatem, quam noftra voluntas femper includit, (quo quod fecundo de Cartelii mente jam ante memoravimus, clare apparet , quod attendere debuifl es. Nee reticere pofl'um , me id fummopere mirati , quod dicis: refpeötu opera noftra foluniniodö bona, vel mala appellantur) & ll fi Deus delicium non puniret , (hoc elt , tanquam judex tali poena , tunc conamur libertatem noftram cum Dei Decreto , & continuä Creatione conciliare , confundimus id , quod clare, & diftincïe intelligimus, cum eo , quod non percipimus , & propterea frullrä id conamur. Suiiicit ergo nobis, qubdfcimus nos liberos elle, & ftio.) quænam ratio impedit , quo minus quævis fceleta avide tem, Deique Decreta non ita percipere poffumus; fed llOlh'GlH ..fx.-- seri-:,- AD EAS RESPONSIONES. quam ipfum dcliäum noninfcrret: ld enimfoluin noPtra elt uæ- perpetrem? Certe quiillud tantum (quod de te non fpero) formidine poenæ omittit, is nulla ratione ex amore operatur, & quam nos tales elle polfe non obftante Dei decreto , nofque mali caulam elle, eo quod nullus aCtus, nifi refpetftu noftra: libertatis, tantum malus nominari poteft. Hæc funt, quæ Cartefiumlpeötant, minime Virtutem amplectitur. Qiantum ad me, ea omitto, vel € ut demonftrarem ejus dicta ab eä. parte nullam pati contradititionem. ]am ad ea , qua: me attinent , me convertam , ac primo breviter referam utilitatem , quæ ex meä opinione nafcitur, quæ præcipue ? in eo eft lita, quod fcilicet nollet intellectus Deo Mentem , & Porro li ad naturam humanam paulum attenditfes , & naturam Dei decreti, proutin Appendice explicui, percepilfcs, tandenique fciviiTcs, quomodörcs eller deducenda, antequam ad conclufionem perveni-atur , non adeo temere dixilles, haiic opinionem nos truncis , &c. fimiles reddere; nec tam multas abfurdita- "Ad-.m- -1--. wuu-- hæm-n- r omittere ltndeo , quia exprcfle cum mci lingulari naturi pugnant , meque a Dei amore , & cognitione aberrare facerent. Corpus extra omnem Superüitionem offert , nec preces nobis valde utiles effe nego : nam meus intellectus ell nimis parvus ad omnia mcdia determinandum, quæ Deus habet, quibus homines ad fui amorem , hoc eft, ad falutem perducat , adeo ut tantiim abfit hanc opinionem noxiam futuram effe , ut econtra iis , qui nullis præju- tes , quamimaginatis, mihi aiiinxilles. diciis nec puerili fuperftitione præoccupati funt, unicum fit medium adfummum beatitudinis gradum perveniendi. (god vero ais , me homines , eos a Deo tam dependentes fa- cium tuum fufpendere, livetö dicas, te in te ipfo non experiri , ciendo, ideo elementis, herbis, & lapidibus fimiles reddere, id tufïicientet oftendit te meam opinionem perverfiffime intelligere, & res , quæ intellectum fpeötant, cum imaginatione confundere. Si enim puro intelleätu percepilfes , quid fit a Deo dependere, certe non cogitares, res,, quatenus a Deo dependent, mortuas, corporeas, & imperfetztas elle , (quis unquam de Ente fumine perfeöto tam viliter aufus tuit loqui) econtra caperes , ea de caufa , & quatenus a Deo dependent , perchtas effe. Adeo ut hanc dependentiam, atquc De duabus illis rebus , quas ais , priufquam ad fecundam tuam Regulam pergis , te percipere haud valere , refpondeo primo Cattefium fuilicere ad conclulionem tuam faciendam , quod nempe, fi modo attendis ad naturam tuam, expetitis, te pofle judinos tantum virium hodie in rationem obtinere, ut hoc femper continuare ponemus, id idem Cartelio eflet, ac nos hodie non polfe videre, nos , quamdiu exiflimus, futuros femper res CO,gitantes, vel naturam rei cogitantis reteiituros , quod profecto contradictionem involvit. Ad fecundum cum Cartefio dico , fi Voluntatem nofiram extra limites intelleCtus noftri valde limitari extendere non poffemus, nos miferrimos futuros , neque in noftra porellate fore vel friillum panis comedere , vel pullum progredi , vel fubliftere : omnia enim incerta , atque periculis funt plena. Tran- |