OCR Text |
Show 166 E 1- n 1 c r 5 Par: IV. DESERVITUTEHUMANA. hominem diverfum trahunt , quamvis ejufdem fint generis , ut luxuries , & avaritia , quæ amoris funt fpecies, nec natur-ä, fed per accidens funt contrarii. 167 PROPOSITIO ]. Nihil , quod idem fizlfz pojïtilumt babet, tollitur præfixia? veri , quatenus verum. V I. (lud per adice-tum erga rem futuram , præfentem, & praeteritam intelligam, explicui in Schol. 1 . & 2. Prop. 1 8. p. 3. quod Vide. DEMONSTRATIO. Fallitas in foli privatione cognitionis, quam ideæ inadæquatæ involvunt , conlillit, (per Prop. 35. p. 1.) nec ipfx aliquid habent politivum, propterquod fallit dicuntur, (Per Prop. 3 g.,». ;,,» Sed Sed venit hic præterea notandum , quöd ut loci , fic etiam remporis dill'antiam non, nili ufque ad certum quendam limitem, pollu- contra, quatenus ad Deum referuntur, veræ lunt. (Per Pro/». 33. mus dillinäte imaginari , hoc elt , licut omnia illa objecta , quæ ul- p. 2.) Siigiturid, quodidea talia politivum habet, ptæl'entidve- tra ducentos pedes a nobis diltant , feu quorum diltantia ä loco , in quo fumus, illam fuperat, quam diftinete imaginamur, æque a præfenti intervallo abelle imaginamur , quam quod diftinäeimaginari folemus , omnia æque longe a præfenti diltare imaginamur , ri, quatenus verum elt, tolleretur, tollereturergoidea vera a le iplli, quod (per Pro/xay. 3.) ellabliirdum. Ergo Nihil, quod idea,8ce. &E.D. S C u 0 [. i V M. Intelligitur hæc PrOpOlitiO elatius ex :. COtOll. Prop. 16. p. :. Nam imaginatio idea ell . qnx magas ( "ot-poris humani pta-lentem & ad unum quali temporis momentum referimus. conlhtutionein , nobis diltare , & perinde , ac li in eodem plano eflent , imaginari fOlemus, lie etiam Objeöta , quorum exiliendi tempus longiore a quidem duliaete; V II. Per finem , cujus caufa aliquid facimus , appetitum intelligo. V I I 1. Per Virtutem , & potentiam idem intelligo, hoc eft (per ?rop. 7. p. 3.) Virtus, quatenus ad hominem refertur, elïipfa hominis eflentia , feu natura , quatenus poteftatem habet , quædam efliciendi , quæ per lblas ipfius naturæ leges poffunt intelligi. quam corporis externi naturam indicat , non led eoatulc, uude lit, ut Mens errare diea- tur Ex. gr. Liuii lOleai intuemur , eundem dueeatm circiter pedes a nobis dillare umginanuu'; in quo tamdiu fallimur, quamdiu rerameius dillantiani ignoramus; led cognita eiuldcnl dulanuatolliturquidenietror; led nonimaginatio, lioeell, idea liliis, qua" eundem naturam eatenus tantum explicat, quatenus (,nrpux ab eodem ailieitur, adeoque, quamvis teram eundem dalautiain uolt-anuis, iplum nihilominuspropeuobis adelle una,Ll.i iluzuur. Nam ut iuSehOl. Prop. z). p. :. tllXimHS, non ci de eaualoleai ade-) propinquum uuagauainur, qtua eius veram di- AXIOMA. Nulla res fingularis in rerum naturä datur , qua potentior , & fortior non detur alia. Sed quacunque datä datur alia potentior , & quä illa data poteft delirui. lilïf.ïï]l).f'hn'.1 lgnh; led qui,. Mem cut-aus magmtudinem lolis 3 u) '.- [ut ,wqu ue'iïix(,ui'puxaiiemleiu tllieitur. Sie etunlulh radii, aquæ rape t.e.ei l*lClLlCdle, ad nolim» oculos" reileeluntur, euud;.upe.izide, acu ill.ulttdCllCthllla'llllllllll":, tainetlivertunt-uis erLllll ilU,c.llli.lx , öe lie rel:qu.e llllagllldlltHECH, quibus Meus Iallzzur, PRO- tinet-ruituraiein ( cu'poriseoullrtuttouem, live, quod curidenraæadr pote-au un .llläcil, tel minui indicant, tei-Ouoa ltl.l[ '. |