OCR Text |
Show 20 EigiöEä'PdI'SL DEMONSTRATIO. D ' .. concrpr debent, omnia quæ funt, in Deo funt, & per Deum t de extra Dcumnuiia potef ( er Pro I,5 ) quod eft primum. Dein quae (PerD efi, hoc . ' Pf ntia, 10; ubfta D efn.0 3.) &res,1 nitun (per Pro[! .1 4 daiif 1 01 e h-O eus'c extra Deum in fe fit, quod erat fecundum. . 021:ens. tranfi rerum caufa immanens; non vero PROPOSITIO E D 1! :I o. tuit fimul ipfius exif'centiam, adeöque hæc, & ipfius efferatis. unum & idem funt. (,Q-E . D. COROLLARIUM I. Hinc fequitur IO. Dei exiftentiam, ficutejuseffentiam, æternam efi'c veritatem. COROLLARIUM II.. Sequitur II". Deum, five omnia Dei attributa effe immutabilia. Nam, firatione exifientiæmutarentur, deberent etiam, (per Prop. ,prieeeol.) ratione effentiæ mutari , hoc efi (ut per fe notum) ex veris faifa fieri , quod eft abfurdum. XIX. Deus , jïve omnia Dei attributa funt aete.rna. DEMONSTRATIO (per Prop. II.) Deus enim (per Dejimö.) efi fubftantia, quæ s naturam pertinet. necefiariö exiftit, hoc efi, (per Prop.7.) adcuiu one fequrtui Ipfumbexicxifiere, five (quod idem efi) ex cuius definiti -per fDLïïam'l utfa fiere,adeöque (perDefn.8.) efiæternus. Deinde ina: u .antiae C'ci inteiiigendum eft id , quod (per Dejirk4.) Div am peätmet .. i . fentiam exprimit, hoc eft, id., quod ad fubftanti quia .natui am . .At ipfum, inquam, ipfa attributa involvere debent nitas, ergo fubftantiæ (utjam ex Prop. 7. demari/fraw) pertinet æter oque unumquodque attributorum æternitatem Involvere debet, ade om'nia funt æterna. 9212. D. PROPOSITIO -XXI. Omnia, qua: ex abfolutc? naturä alicujus attributi 'Dei je-i quwztur , femper , 66 iranita exyiere debuerunt , jï've perielem attributum æterna, 53 infinita jimt. A DEMONSTRATIO. Concipe, fi fieri poteft, (iiquidem neges) aiiquidin aliquo Dei attributo ex ipfius abfoiutä natura fequi , quod finitum fit , & detera minat-am habeat exifientiam , five durationem , ex. gr. ideam Dei in cogitatione. At cogitatio, quandoquidem Dei attributum fuppo- S c H o L I u M. fnitur, eft necefiario (per Prop. I I.,) fua naturä infinita. Verum, o, (1130 Hæc Propofitio quam ciarifiime etiam patet ex mod ondem am , uu (Prop. I I .) Dei exifientiam demonftraVi ; ex ea ,q quatenus ipfa ideam Dei habet, finita fupponitur. At (perDefrz. iam, aeternam firatione conftat, Dei exifientiam, .fieuteius efient rteþz) aiio etiam efie veritatem. Deinde (Prop.19.PrmczpzommCe modo Dei æternitatem demonftravi, nec opus eft cum hic ref petere. PROPOSITIO XX. Dei exi/ientia, ejufäue ejfentia mmm &? idem funt.. a.) finita concipi non poteft, nifi per ipfam cogitationem determi- netur. Sed non per ipfam cogitationem , quatenus ideam Dei confiituit, eatenus enim finita fupponitur efle : Ergo per cogitationem , quatenus ideam Dei non eoniiituit , quæ tamen (P" PWP- 1 L) ne- eefiario exiiiere debet : Datur igitur cogitatio non confiituens ideam Dei , ac propterea ex ejus naturä , quatenus efi abfoiuta co- gitatio , non fequitur necefihriöidea Dei. (Concipitur enim ideam DEMONSTRATIO. Deus, (Pcrmtecedfrop) eiufque omniaattributafuntæterna, hoc eft, (per gaf", 8.) unumquodque eius attributorum exritenj tiam exprimit. Eadem ergo Dei attributa, qua: (ger Dofræ-4.) DC1 æternam efieiitiaiai explicant, ejus fimul æternam exifientiam ex- plicant, hoc eft, illud ipfum , quod efientiam Dei eonfiituit , conficit- tui; Dei confiituens , & non confiituens.) Qiod efi contra hypothefin. (Qai-ciiidea Dei in cogitatione, aut aliquid (pcrindeefi,quicquid fumitur, quandoquidem demonfiratio univerfalis efi) in aliquo Dei attributo ex necefiitate abfoiutæ naturæ ipfius attributi (equatur, id debet necefi'ario efTeinfinitum; quod erat primum. Deinde id , quod ex neeefiitatc naturæ alicujus attributi ita æqui" C 3 (ut: |