| OCR Text |
Show . ... .---.. mos: dicendas redditur millchgel , manentibus utante fyllabis, -n.-e ...-., 15 COMPENDIUM GRAMM. LINGUA-', HEBRæAz. accentus ultimæ manet, & penultima, ubi tu ne accentus lier-i C debet, alio notatur. Sed bate regulaplanc inutilis, quandoquidem fecundus accentus nullius tum uius cit. A P. V, fDe Namine. .in-.. Atquejam tempus eflet , ut oflcndcrem , quænam dictiones accentum in ultima, & qu:-snam in antepenultimahabete, hoc elt , quænam E'EgD, &quænam iij??? efle deberent-, fed quoniam hoc ex Folis vocalibus, &literis dignofci non poteft, rcm differo, donecdc verbis egero. Hoc hic tantum addam , nempe quod D Ividitur apud Latinos oratio in o£Eo partes, fed an apud Hebraeos in tot partesfit dividenda ambiwi eoceft. Nam omnes Hebrææ voces, exceptis tantum 1 t D']; "'b 0 q Conjunäi tates Nomonib ' . us h b &un « ,-' cua, . a , autaltillamVim ?-mou .eri.-^- patri 1 us, .cc &cpro priemis atlinagh, & filukh iïrpedieliones, quæliint millcrahg, reddant millchgel. Ttlidelicetcpiando cjus fyllabæ, ultima & antepenultima , longce funt, ut ii 3:023, accentu atlmagh , vel filulcli fitno- tandum, reddi debet,???u'.) ut *jäþf n; qubd li penultima fuerit a ent, quod qum Grammatrcrnon animadver- terunt,] multa crediderunt efle irregularia , qua: ex ufu linguæ maxrme regularia funt, &plura adlinguæ cognitio nem, ejufdue eloquentiam necelläria ignoraverunt. Sive igiturHebræi tot,q uot ill flawe fa? Part ïlïïf(^n'?fio" e??? tinb. C . a?? &. ,ïïï' "b pr um .nter gcäho nibus , uti lelm"08 US, & felieva; quæ,ut jam diximus, accentum nunquam liabet, tum verba mutant: in ldiamets , & nominain '-' , ut ii tam notandum fit accentu atlmagh, felieva fub ;? mutatur in kamets ' & fit "7:472 iicloco ']TJU, üaceentum liabeat atlinagli, iit ?]?W. ln Participiis autem fæminini generis tam in fegol, quam in fkhametsmutatur: atque haeelocum etiam habent, quando accentus debet tu r,ex fequen tibus con Habit.Q1id autem perN ämen in tellioam, iailp'explicabo. Pernomen intelligo vocem, qua aliqu id, (ïuod (puxirnftuclljlff.]lttäïï2:311: gagcllliïalïäï , vel indicamus. ' Cum autem efl'eïïiäl? 4732]. Deinde notandum, accentus atlinagh, & fllukh modi, &.relationes, vel actiones, n&ionumq ue modi, & rcla- præcedentis accentus diftinguentis proprietates tollere, & cun- tioncs, hinc Nominum genera Facile colligimus. Nam wu*? ex. dem quafi rapere. Unde fit , ut accentus dillingucns , qui horum utrumvis præcedit, femper fit targha, qui prOptcrca iempct indicat athnagh , velfilukh iecuturum, & qui etiam promi???a gr. .Nomen viri eft , :)ng daä'm, (7173 magnus &c. attributa funt Viri, ":)ï'lzzmbu/anr, ll'll'fcims modi funt, r'; inter, nm) 5119; 53! diitinguentis proprietates non habet : nam dictiones non reddit l7*2l??9,8c poteft (sepe immediate-lequi zakliepli kliaton,vel alium accentum diftinguentcm, & poft ipfum pote-Pt immediate fcqul atlmaglnvel iilul li. Quare, cum lup-rti diximus duos accentus dlitinguentes fcimmediaïe non (equi, de onmibus præter NP]? , .. ^, ,«1efl intelligendum , qui uti diximus propterea athnagh; & llilllx h diltinguentis proprietates amittit. C- A P- repungsuncurom us& una, aut altera particula, ad] Nomen ref-"e- , . Jus rei caula, & quanta lunc 11] hac linoua facrlitas oria- . , ve res, rerumque attributa, jij/EV; &c. Nomina funt, qua: oftendun t, quam relationem vir ad alias res habeat. Sic ']lï'ï;l (zwh/lare Nomen efl at,-ti onis, quce nullam ad tempus relationem habet. Nam lioeaoprim e. notandum , qudd Modus, quem lanirivum Latinilvoc ant, apud Hebra eos purum putum Nomen lit,qui propterea Inlinitivu s nec procinctus,. nec præteritum , nec abfolute ullum tempns af-fnoicrt. Deinde HjïjD: citö, modus ambuland i cit, "DP-'] kgL/163 C "*D? |
