| OCR Text |
Show <pn 101> LIBER V. Itaque ad concilium rem deferunt, magnaque inter eos existit controversia. L. Aurunculeius, compluresque tribuni mil. & 1 primorum ordinum cen- turiones, nihil temere agendum, neque ex hibernis injussu Cæsaris disce- dendum existimabant: quantasvis magnas copias etiam Germanorum susti- <N=5>neri posse, munitis hibernis, docebant: rem esse testimonio, quod pri- mum hostium impetum, multis vltro vulneribus illatis, fortissime susti- nuerint: re frumentaria non premi: interea & ex proximis hibernis, & a Cæsare conventura subsidia: postremo quid esse levius aut turpius, quam <N=XXIX.>auctore hoste de summis rebus capere consilium? Contra ea Titurius <N=10>sero facturos clamitabat, quum majores manus hostium, adjunctis Ger- manis, convenissent, aut cum aliquid calamitatis in proximis hibernis esset acceptum: brevem consulendi esse occasionem: Cæsarem arbitrari pro- fectum in Italiam; nec aliter Carnutes interficiendi Tasgetii consilium fuisse capturos: neque Eburones, 2 si ille adesset, tanta cum contemptione <N=15>nostri ad castra venturos esse: non hostem auctorem, sed rem spectare: a subesse Rhenum: magno esse Germanis dolori 3 Ariovisti mortem, & superiores nostras victorias: ardere Galliam tot contumeliis acceptis sub populi R. imperium redactam, superiore gloria rei militaris acceptis extincta: po- stremo quis hoc sibi persuaderet, b sine certa re, Ambiorigem ad ejusmodi <N=20>consilium descendisse? suam sententiam in vtramque partem esse tutam: si nil sit durius, nullo cum periculo ad proximam legionem perventuros: si Gallia omnis cum Germanis consentiat, vnam esse in celeritate positam salutem: Cottæ quidem, atque eorum, qui dissentirent, consilium quem haberet exitum? in quo si non præsens periculum, at certe longa obsidione <N=XXX.>fames esset pertimescenda. Hac in vtramque partem habita disputatione, quum a Cotta primisque ordinibus acriter resisteretur, 4 Vincite, inquit, si ita vultis, Sabinus, & id clariore voce, vt magna pars militum exau- diret: neque is sum, inquit, qui gravissime ex vobis mortis periculo ter- rear: 5 hi sapient: & si gravius quid acciderit, abs te rationem reposcent: <N=30>qui, si per te liceat, perendino die cum proximis hibernis conjuncti, com munem cum reliquis casum sustineant, nec rejecti, & relegati longe ab cæteris, aut ferro aut fame intereant. Consurgitur ex concilio: compre- hendunt |
