| OCR Text |
LIBER I. ma intercedere itineris campestris: inde excipere loca aspera & montuosa. Qui prior has angustias occupaverit, ab hoc hostem prohiberi nihil esse negotii. Disputatur in concilio a Petreio & Afranio, & tempus pro- fectionis quæritur. Plerique censebant, vt noctu iter facerent: posse prius ad angustias veniri, quam sentirentur. Alii, quod pridie noctu conclamatum esset in castris Cæsaris, argumenti sumebant loco, non posse clam exiri, circumfundi noctu equitatum Cæsaris, atque omnia loca atque itinera obsideri: nocturnaque prælia esse vitanda, quod per- territus miles in civili dissensione timori magis quam religioni consulere consueverit: at lucem multum per se pudorem omnium oculis, multum etiam tribunorum mil. & centurionum præsentiam afferre, quibus rebus coërceri milites, & in officio contineri soleant. Quare omni ratione esse interdiu perrumpendum. Etsi aliquo accepto detrimento; tamen, sum- ma exercitus salva, locum quem petant capi posse. Hæc vicit in concilio sententia; & prima luce postridie constituunt prosicisci. Cæsar, explo- ratis regionibus, 1 albente cælo, omnes copias castris educit; magnoque circuitu, nullo certo itinere exercitum ducit. Namque itinera, quæ ad Iberum atque Octogesam pertinebant, castris hostium oppositis teneban- tur. Ipsi erant transcendendæ valles maximæ ac difficillimæ: faxa multis locis prærupta iter impediebant; vt arma per manus necessario transde- rentur, militesque inermes, sublevatique alii ab aliis, magnam partem itineris conficerent. Sed hunc laborem recusbat nemo, quod eum om- nium laborum finem fore existimabant, si hostem Ibero intercludere, & frumento prohibere potuissent. Ac primo Afraniani milites, visendi caussa, læti ex castris procurrebant, contumeliosisque vocibus proseque- bantur, necessarii victus inopia coactos fugere, atque ad Ilerdam reverti. Erat enim iter a proposito diversum; contrariamque in partem iri vide- batur. Duces vero eorum suum consilium laudibus ferebant, quod se castris tenuissent: multumque eorum opinionem adjuvabat, quod sine jumentis impedimentisque ad iter profectos videbant; vt non posse diu- tius inopiam sustinere considerent. Sed, vbi paullatim retorqueri agmen ad dextram conspexerunt; jamque primos superare regionem castrorum animadverterunt; nemo erat adco tardus, aut fugiens laboris, quin sta- tim castris exeundum, atque occurrendum putaret. Conclamatur ad ar- ma; atque omnes copiæ, paucis præsidio relictis cohortibus, exeunt, rectoque ad Iberum itinere contendunt. Erat in celeritate omne posi- tum certamen, vtri prius angustias montesque occuparent; sed exercitum Cæsaris viarum difficultates tardabant; Afranii copias equitatus Cæsaris insequens morabatur. Res tamen ab Afranianis huc erat necessario dedu- cta, |
