| OCR Text |
Show <pn 077> LIBER IV. quorum qui celeriter arma capere potuerunt, paullisper nostris restite- runt, atque inter carros impedimentaque prælium commiserunt. At re- liqua multitudo puerorum mulierumque (nam cum omnibus suis domo excesserant, Rhenumque transierant) passim fugere cœpit: ad quos con- <N=XV.>sectandos Cæsar equitatum misit. Germani post tergum clamore audito, quum suos interfici viderent, armis abjectis, signisque militaribus relictis, se ex castris ejecerunt: & quum ad confluentem Mosæ & Rheni perve- nissent, reliqua fuga desperata, magno numero interfecto, reliqui se in flumen præcipitaverunt, atque ibi timore, lassitudine, & vi fluminis op- <N=10>pressi, perierunt. Nostri ad vnum omnes incolumes, perpaucis vulneratis, ex tanti belli timore, cum hostium numerus capitum I CCCCXXX mil- lium fuisset, se in castra receperunt. Cæsar iis quos in castris retinuerat, discedendi potestatem fecit. Illi supplicia cruciatusque Gallorum veriti, quorum agros vexaverant, remanere se apud eum velle dixerunt. Iis Cæsar <N=XVI.>libertatem concessit. Germanico bello confecto, multis de caussis Cæsar statuit sibi Rhenum esse transeundum, quarum illa fuit justissima: quod quum videret Germanos tam facile impelli vt in Galliam venirent, suis quoque rebus eos timere voluit, quum intelligerent, & posse, & audere populi R. exercitum Rhenum transire. 2 Accessit etiam quod illa pars <N=20>equitatus Vsipetum & Tenchtherorum, quam supra commemoravi præ- dandi frumentandique caussa Mosam transisse, neque prælio interfuisse, post fugam suorum se trans Rhenum in fines 3 Sicambrorum receperat, seque cum iis conjunxerat. Ad quos quum Cæsar nuntios misisset, qui postularent eos qui sibi Galliæque bellum intulissent, vti sibi dederent, <N=25>responderunt: populi R. imperium Rhenum finire: si se invito, Ger- manos in Galliam transire non æquum existimaret, cur sui quidquam esse imperii aut potestatis trans Rhenum postularet? Vbii autem qui vni ex transrhenanis ad Cæsarem legatos miserant, amicitiam fecerant, obsides dederant, magnopere orabant vt sibi auxilium ferret, quod graviter ab <N=30>Suevis premerentur: vel si id facere occupationibus Reip. prohiberetur, exercitum modo Rhenum transportaret, id sibi ad auxilium, spemque reliqui temporis satis futurum: tantum esse nomen apud eos, atque opi- nionem exercitus Romani, Arioivisto pulso, & hoc novissimo prælio facto, etiam |
