OCR Text |
Show <pn 229> LIBER I. 1 quod consules absint, sine illis de compositione agi non posse. Ita sæ- pius rem frustra tentatam Cæsar aliquando dimittendam sibi judicabat, & <N=XXVII.>[de] bello agendum. Prope dimidia parte operis a Cæsare effecta die- busque in ea re consumptis IX, naves a consulibus Dyrrhachio remissæ, <N=5>quæ priorem partem exercitus eo deportaverant, Brundisium revertuntur. Pompeius, sive operibus Cæsaris permotus, sive etiam quod ab initio Italia excedere constituerat, adventu navium 2 profectionem parare inci- pit: &, quo facilius impetum Cæsaris tardaret, ne sub ipsa profectione milites oppidum irrumperent, portas obstruit, 3 vicos plateasque inædi- <N=10>ficat, fossas transversas viis præducit, atque ibi sudes stipitesque præ- acutos defigit. Hæc levibus cratibus terraque inæquat. Aditus autem at- que itinera duo, quæ extra murum ad portum ferebant, maximis de- fixis trabibus, atque eis præacutis, præsepit. His paratis rebus, milites silentio naves conscendere jubet; 4 expeditos autem ex evocatis sagittariis <N=15>funditoribusque, raros in muro turribusque disponit. Hos certo signo revocare constituit, quum omnes milites naves conscendissent; atque iis <N=XXVIII.>expedito loco 5 actuaria navigia relinquit. Brundisini Pompeianorum militum injuriis, atque ipsius Pompeii contumeliis permoti, Cæsaris re- bus favebant. Itaque, cognita Pompeii profectione, concursantibus illis, <N=20>atque in ea re occupatis, vulgo ex tectis significabant: per quos re co- gnita, Cæsar scalas parari, militesque armari jubet, ne quam rei geren- dæ facultatem dimittat. Pompeius sub noctem naves solvit. Qui erant in muro custodiæ caussa collocati, eo signo, quod convenerat, revocan- tur, notisque itineribus ad naves decurrunt. Milites positis scalis muros <N=25>ascendunt. Sed moniti a Brundisinis, 6 vt vallum cæcum fossasque ca- veant, |