| OCR Text |
DE BELLO HISPANIENSI LIBER. esse existimabatur: ipse autem Cn. Pompeius adolescens 1 Vllam oppidum oppugnabat, & fere jam aliquot mensibus ibi detinebatur. Quo ex op- pido, cognito Cæsaris adventu, legati 2 clam præsidia Cn. Pompeii, Cæ- sarem quum adissent, petere cœperunt, vt sibi primo quoque tempore subsidium mitteret. Cæsar eam civitatem omni tempore optime de pop. R. meritam esse sciens, XI cohortes secunda vigilia jubet proficisci, parique equites numero: quibus præfecit hominem 3 ejus provinciæ notum, & non parum scientem, L. Iulium Patiecum. Qui quum ad Cn. Pompeii præsidia venisset, 4 incidit idem temporis, vt tempestate adversa vehe- mentique vento afflictaretur. Qua vi tempestatis ita obscurabatur vt vix proximum cognoscere posset. Cujus incommodum summam vtilitatem ipsis præbebat. Ita quum ad locum venerunt, jubet binos equites ince- dere, & recta per adversariorum præsidia ad oppidum contendere: me- diisque ex præsidiis quum quæreretur, qui essent; vnus ex nostris res- pondit, 5 vt sileat verbum facere: nam id temporis conari ad murum accedere, vt oppidum capiant; & partim tempestate impediti vigiles non poterant diligentiam præstare, partim illo responso deterrebantur. Quum ad portam appropinquassent, signo dato, ab oppidanis sunt recepti; 6 & pedites, equitesque, clamore facto, dispositis ibi partim, qui remansere, eruptionem in adversariorum castra fecerunt. Sic illud quum inscientibus accidisset, existimabat magna pars hominum, qui in iis castris fuissent, se prope captos esse. Hoc misso ad Vllam præsidio, Cæsar, vt Pom- peium |
