OCR Text |
Show <pn 065> LIBER III. <N=XX.>sistens ad calamitates perferendas mens eorum est. Eodem fere tem- pore P. Crassus, quum in Aquitaniam pervenisset, 1 quæ pars, vt ante dictum est, & regionum latitudine, & multitudine hominum, ex tertia parte Galliæ est æstimanda, quum intelligeret in illis locis sibi bellum <N=5>gerendum, 2 vbi paucis ante annis L. Valerius Præconinus legatus, exercitu pulso, intersectus esset, atque vnde L. Manilius Proconsul impedimentis amissis, prosugisset, non mediocrem sibi diligentiam adhibendam intelli- gebat: itaque re frumentaria provisa, auxiliis, equitatuque comparato, multis præterea viris fortibus 3 Tolosa, 4 Carcasone & 5 Narbone, quæ <N=10>sunt civitates Galliæ provinciæ finitimæ, ex his regionibus nominatim evocatis, 6 in Sotiatium fines exercitum introduxit: cujus adventu cognito Sotiates magnis copiis coactis equitatuque, quo plurimum valebant, in itinere agmen nostrum adorti, primum equestre prælium commiserunt: deinde equitatu suo pulso, atque insequentibus nostris, subito pedestres <N=15>copias, quas in convalle in insidiis collocaverant, ostenderunt: hi nostros <N=XXI.>disjectos adorti, prælium renovaverunt. Pugnatum est diu atque acri- ter, quum Sotiates superioribus victoriis freti in sua virtute totius Aqui- taniæ salutem positam putarent: nostri autem quid sine Imperatore, & sine reliquis legionibus, adolescentulo duce, efficere possent, perspici cu- <N=20>perent: tandem tamen confecti vulneribus hostes terga vertere: quorum magno numero interfecto, Crassus ex itinere oppidum Sotiatium oppu- gnare cœpit: quibus fortiter resistentibus, vineas turresque egit. Illi alias eruptione tentata, alias 7 cuniculis ad aggerem vineasque actis, cujus rei sunt |