OCR Text |
Show <pn 186> DE BELLO GALLICO quæ ad se essent delatæ, omnibus expositis, animos multitudinis confir- mat. Si forte hostes III legionum numero posset elicere ad dimicandum, agminis ordinem ita constituit: vt legio VII, IIX, IX ante omnia iret impedimenta; deinde omnium impedimentorum agmen (quod tamen <N=5>erat mediocre, vt in expeditionibus esse consuevit) cogeret XI, ne majo- ris multitudinis species accidere hostibus posset, quam ipsi depoposcis- sent. Hac ratione pene quadrato agmine instructo, in conspectum hostium <N=IX.>celerius opinione eorum exercitum adducit. Quum legiones repente instructas velut in acie certo gradu accedere Galli viderent, quorum erant <N=10>ad Cæsarem plena fiduciæ consilia perlata: sive certaminis periculo, sive su- bito adventu, seu exspectatione nostri consilii, copias instruunt pro castris; nec loco superiore decedunt. Cæsar, etsi dimicare optaverat, tamen ad- miratus tantam multitudinem hostium, valle intermissa, magis in altitu- dinem depressa, quam late patente, castra castris hostium confert. Hæc <N=15>a imperat vallo pedum XII muniri, coronisque pro ratione ejus altitudinis inædificari; fossam duplicem, pedum quinum denum, lateribus directis, deprimi; turres crebras excitari, in altitudinem III tabulatorum, ponti- bus transjectis constratisque conjungi; quorum frontes viminea loricula munirentur, vt hostis a duplici propugnatorum ordine depelleretur; quo- <N=20>rum alter ex pontibus, quo tutior altitudine esset, hoc audacius longius- que tela permitteret; alter, qui propior hostem in ipso vallo collocatus esset, 1 ponte ab incidentibus telis tegeretur. Portis fores, altioresque tur- <N=X.>res imposuit. Hujus munitionis duplex erat consilium: Namque & operum magnitudinem, & timorem suum sperabat fiduciam barbaris alla- <N=25>turum; &, quum pabulatum, frumentatumque longius esset proficis- cendum, parvis copiis castra munitione ipsa videbat posse defendi. Inte- rim, crebro paucis vtrimque procurrentibus inter bina castra palude inter- jecta, contendebatur: quam tamen paludem nonnumquam aut nostra auxilia Gallorum Germanorumque transibant, acriusque hostes inseque- <N=30>bantur, aut vicissim hostes eandem transgressi nostros longius submove- bant. Accidebat autem quotidianis pabulationibus (id quod accidere erat necesse, quum raris disjectisque ex ædificiis pabulum conquireretur), vt impeditis locis dispersi pabulatores circumvenirentur: quæ res etsi mediocre detrimentum jumentorum ac servorum nostris afferebat, tamen stultas <N=35>cogitationes incitabat barbarorum. Atque eo magis quod Comius, quem profectum ad auxilia Germanorum accersenda dixeram, cum equitibus venerat: |