| OCR Text |
Show <pn 151> LIBER VII. <N=XXII.>Singulari militum nostrorum virtuti aconsilia cujusque modi Gallorum occurrebant, vt est summæ genus solertiæ, atque ad omnia imitanda at- que efficienda quæ ab quoque traduntur, aptissimum. 1Nam & laqueis falces avertebant, quas quum destinaverant, tormentis introrsus reduce- <N=5>bant, & 2aggerem cuniculis subtrahebant, eo scientius, quod 3apud eos magnæ sunt ferrariæ, atque omne genus cuniculorum notum atque vsi- tatum est. 4Totum autem murum ex omni parte turribus contabulave- rant, atque has coriis intexerant: tum crebris diurnis nocturnisque eru- ptionibus, aut aggeri ignem inferebant, aut milites occupatos in opere <N=10>adoriebantur: & nostrarum turrium altitudinem, quantum has quoti- dianus agger expresserat, 5commissis suarum turrium malis, adæquabant: & 6apertos cuniculos præusta & præacuta materia, & pice fervefacta, & maximi ponderis saxis morabantur, mœnibusque appropinquare prohibe- <N=XXIII.>bant. Muris autem omnibus Gallicis hæc fere forma est: Trabes dire- <N=15>ctæ perpetuæ in longitudinem, paribus intervallis, distantes inter se binos pedes, in solo collocantur. 7Eæ revinciuntur introrsus, & multo ag- gere vestiuntur. Ea autem, quæ diximus, 8intervalla grandibus in fronte saxis effarciuntur. Iis collocatis & coagmentatis, alius insuper ordo adji- citur, vt idem illud intervallum servetur, neque inter se contingant tra- <N=20>bes, sed paribus intermissæ spatiis, singulæ singulis saxis interjectis, arte con- |
