| OCR Text |
DE BELLO GALLICO dacius de bello consilia inire incipiunt. Indictis inter se principes Galliæ conciliis, silvestribus ac remotis loeis, queruntur de Acconis morte: hunc casum ad ipsos recidere posse demonstrant: miserantur communem Galliæ fortunam: omnibus pollicitationibus ac præmiis deposcunt, qui belli ini- tium faciant, & sui capitis periculo Galliam in libertatem vindicent. Ejus in primis rationem habendam esse dicunt, prius quam eorum clandestina consilia efferantur, vt Cæsar ab exercitu intercludatur. Id esse facile, quod neque legiones, absente Imperatore, audeant ex hibernis egredi, neque Imperator fine præsidio ad legiones pervenire possit. Postremo in acie præstare intersici, quam non veterem belli gloriam, libertatemque, quam a majoribus acceperint, recuperare. His rebus agitatis, profiten- tur Carnutes, se nullum periculum communis salutis caussa recusare: prin- cipesque se ex omnibus bellum facturos pollicentur: & quoniam in præ- sentia 1 obsidibus cavere inter se non possent, ne res efferatur, vt jure- jurando ac fide sanciatur, petunt, collatis militaribus signis, quo more eorum gravissimæ cærimoniæ continentur, ne facto initio belli, a reliquis deserantur. Tunc collaudatis Carnutibus, dato jurejurando ab omnibus qui aderant, tempore ejus rei constituto, ab concilio disceditur. Vbi ea dies venit, Carnutes, Cotuato & Conetoduno ducibus, desperatis ho- minibus, 2 Genabum dato signo concurrunt: civesque Romanos, qui negotiandi caussa ibi constiterant, in iis C. Fusium Cottam, honestum equitem Romanum, qui rei frumentariæ, jussu Cæsaris præerat, inter- ficiunt, bonaque eorum diripiunt. Celeriter ad omnes Galliæ civitates fama perfertur. Nam vbi major atque illustrior incidit res, 3 clamore per agros regionesque signisicant: hunc alii deinceps excipiunt, & proximis tradunt, vt tunc accidit. Nam quæ Genabi oriente Sole gesta essent, ante |
