OCR Text |
Show <pn 195> LIBER VIII. divisis, trina excelsissimo loco castra fecit, a quibus paullatim, quantum <N=XXXIV.>copiæ patiebantur, vallum in oppidi circuitu ducere instituit. Quod quum animadverterent oppidani, miserrimaque Alesiæ memoria solliciti, similem casum obsessionis vererentur, maximeque ex omnibus Luterius, <N=5>qui fortunæ illius periculum fecerat, moneret rationem frumenti esse ha- bendam: constituunt omnium consensu parte ibi relicta copiarum, ipsi cum expeditis ad importandum frumentum proficisci. Eo consilio pro- bato, proxima nocte, II millibus armatorum relictis, reliquos ex oppido Drapes & Luterius educunt: ii, paucos dies morati, ex finibus Cadurco- <N=10>rum, qui partim re frumentaria sublevare eos cupiebant, partim prohibe- re, quo minus sumerent, non poterant; magnum numerum frumenti comparant. Nonnumquam autem expeditionibus nocturnis castella nostro- rum adoriuntur. Quam ob caussam C. Caninius toto oppido munitiones circumdare moratur; ne aut opus effectum tueri non possit, aut plurimis <N=XXXV.>in locis infirma disponat præsidia. Magna copia frumenti comparata, considunt Drapes & Luterius non longius ab oppido x millibus passuum, vnde paullatim frumentum in oppidum supportarent. a Ipsi inter se provin- cias partiuntur. Drapes castris præsidio cum parte copiarum restitit: Lu- terius agmen jumentorum ad oppidum adducit. Dispositis ibi præsidiis, <N=20>1 hora noctis circiter x silvestribus angustisque itineribus frumentum impor- tare in oppidum instituit. Quorum strepitum vigiles castrorum quum sen- sissent; exploratoresque missi, quæ agerentur, renuntiassent; Caninius celeriter cum cohortibus armatis ex proximis castellis, in frumentarios sub ipsam lucem impetum fecit. Ii, repentino malo perterriti, diffugiunt ad <N=25>sua præsidia: quæ nostri vt viderunt, acrius contra armatos incitati, ne- minem ex eo numero vivum capi patiuntur. Effugit inde cum paucis Lu- <N=XXXVI.>terius, nec se recipit in castra. Re bene gesta, Caninius ex captivis comperit, partem copiarum cum Drapete esse in castris millibus non am- plius x. Qua re ex compluribus cognita, quum intelligeret, fugato duce <N=30>altero, perterritos reliquos facile opprimi posse; magnæ felicitatis esse ar- bitrabatur, neminem ex cæde refugisse in castra, qui de accepta calami- tate nuntium Drapeti perferret. Sed, quum in experiundo periculum nullum videret, equitatum omnem, Germanosque pedites summæ velo- citatis omnes ad castra hostium præmittit. Ipse legionem vnam in trina castra |