OCR Text |
Show <pn 159> LIBER VII. vna Virdumarus, pari ætate & gratia, sed genere dispari, quem Cæsar sibi ab Divitiaco transditum ex humili loco ad summam dignitatem per- duxerat, in equitum numero convenerant, nominatim ab eo evocati. His erat inter se de principatu contentio: & in illa magistratuum controversia <N=5>alter pro Convictolitane, alter pro Coto summis opibus pugnaverat. Ex iis Eporedorix, cognito Litavici consilio, media fere nocte rem ad Cæsa- rem defert; orat ne patiatur civitatem pravis adolescentium consiliis, ab amicitia populi Romani desicere: quod suturum provideat, si se tot hominum millia cum hostibus conjunxerint, quorum salutem neque <N=XL.>propinqui negligere, neq; civitas levi momento æstimare posset. Magna affectus sollicitudine hoc nuntio Cæsar, quod semper Æduorum civitati præcipue indulseat, nulla interposita dubitatione, 1 legiones expeditas IV, equitatatumq; omnem ex castris educit. Nec fuit spatium tali tempore ad contrahenda castra, quod res in celeritate posita esse videbatur. 2 C. <N=15>Fabium legatum cum legionibus II castris præsidio relinquit: fratres Li- tavici, quum comprehendi jussisset, paullo ante reperit ad hostes prosu- gisse. Adhortatus milites, ne necessario tempore itineris labore permo- veantur, cupidissimis omnibus, progressus millia passuum XXV, agmen Æduorum conspicatus, immisso equitatu, iter eorum moratur atque im- <N=20>pedit: interdicitque omnibus, ne quemquam interficiant. Eporedorigem & Virdumarum, quos illi interfectos existimabant, inter equites versari, suosque appellare jubet. Iis cognitis, & Litavici sraude perspecta, Ædui manus tendere, & deditionem significare, & projectis armis, mortem de- precari incipiunt. Litavicus 3 cum suis clientibus, quibus nefas more <N=25>Gallorum est, etiam in extrema fortuna deserere patronos, Gergoviam <N=XLI.>profugit. Cæsar nuntiis ad civitatem Æduorum missis, qui suo bene- sicio conservatos docerent, quos jure belli interficere potuisset, tribusque horis noctis exercitui ad quietem datis, castra ad Gergoviam movit. Me- dio fere itinere equites, a Fabio missi, quanto res in periculo fuerit, ex- ponunt: summis copiis castra oppugnata demonstrant; quum crebro in- <N=30>tegri defessis succederent, nostrosque assiduo labore defatigarent, quibus propter magnitudinem castrorum perpetuo esset iisdem in vallo permanen- dum: multitudine sagittarum, atque omnis generis telorum multos vul- neratos: ad hæc sustinenda magno vsui fuisse tormenta: Fabium discessu corum, duabus relictis portis, obstruere ceteras, pluteosque vallo addere, <N=35>& se in posterum diem similem ad casum parare. Iis rebus cognitis Cæsar summo |