OCR Text |
Show <pn 034> DE BELLO GALLICO tentiam dicta sunt, quare negotio desistere non posset, & neque suam neque populi R. consuetudinem pati, vt optime meritos socios desereret: neque se judicare Galliam potius esse Ariovisti, quam populi R. Bello superatos esse Arvernos & Rutenos a Q. Fabio Maximo, I quibus popu- <N=5>lus R. ignovisset, 2 neque in provinciam redegisset, neque 3 stipendium imposuisset: quod si antiquissimum quodque tempus spectari oporteret, populi R. justissimum esse in Gallia imperium: si judicium Senatus ser- vari oporteret, 4 liberam debere esse Galliam, 5 quam bello victam, suis <N=XLVI.>legibus vti voluisset. Dum hæc in colloquio geruntur, Cæsari nunciatum <N=10>est, equites Ariovisti propius tumulum accedere, & nostros adequitare, lapides telaque in nostros conjicerc. Cæsar loquendi finem fecit, seque ad suos recepit, suisque imperavit, ne quod omnino telum in hostes reji- cerent: nam, etsi sine vllo periculo legionis delectæ cum equitatu præ- lium fore videbat; tamen committendum non putabat, vt pulsis hostibus <N=15>dici posset, eos a se per fidem in colloquio circumventos. Posteaquam in vulgus militum elatum est, qua arrogantia in colloquio Ariovistus vsus, omni Gallia Romanis interdixisset, impetumque in nostros ejus equites fecissent, eaqueres colloquium diremisset; multo major alacritas studium- <N=XLVII.>que pugnandi majus exercitui injectum est. Biduo post Ariovistus legatos <N=20>ad Cæsarem mittit, velle se de his rebus quæ inter eos agi cœptæ, neque perfectæ essent, agere cum eo: vti aut iterum colloquio diem constitue- ret: aut, si id minus vellet, ex suis legatis aliquem ad se mitteret. Collo- quendi Cæsari caussa visa non est, & eo magis, quod pridie ejus diei Ger- mani retineri non potuerant, quin in nostros tela conjicerent. Legatum <N=25>ex suis sese magno cum periculo ad eum missurum, & hominibus feris objecturum existimabat. Commodissimum visum est, Caium Valerium Procillum Caii Valerii Caburi filium, summa virtute & humanitate ado- lescentem, |