| OCR Text |
Show <pn 335> LIBER III. industrie defendebantur, multo etiam acrius a Thracibus, barbarisque auxiliis. Nam qui acie refugerant milites, & animo perterriti & lassitu- dine confecti, missis plerique armis, signisque militaribus, magis de reli- qua fuga, quam de castrorum defensione cogitabant. Neque vero diu- <N=5>tius, qui in vallo constiterant, multitudinem telorum sustinere potuerunt; sed confecti vulneribus locum reliquerunt; protinusque omnes, ducibus vsi centurionibus, tribunisque mil. a1 in altissimos montes, qui ad castra <N=XCVI.>pertinebant, confugerunt. In castris Pompeii videre licuit 2 triclinia strata, 3 magnum argenti pondus expositum, 4 recentibus cespitibus ta- <N=10>bernacula constrata, L. etiam Lentuli, & nonnullorum tabernacula pro- tecta edera, multaque præterea, quæ nimiam luxuriam, & victoriæ fidu- ciam designarent; vt facile æstimari posset, nihil eos de eventu ejus diei timuisse, qui non necessarias conquirerent voluptates, atque ii miserrimo ac patientissimo exercitui Cæsaris luxuriam objiciebant, cui semper omnia <N=15>ad necessarium vsum defuissent. Pompeius jam, quum intra vallum no- stri versarentur, equum nactus, 5 detractis insignibus Imperatoris, 6 De- cumana porta se ex castris ejecit; protinusque equo citato Larissam con- tendit. Neque ibi constitit; sed eadem celeritate 7 paucos suorum ex fuga nactus, nocturno itinere non intermisso, comitatu equitum XXX <N=20>ad mare pervenit, navemque frumentariam conscendit; sæpe, vt dice- batur, querens, tantum se opinionem fefellisse, vt a quo genere homi- num victoriam sperasset, ab eo initio fugæ facto, pene proditus videretur. 1 Cæsar |
