OCR Text |
Show <pn 461> FRAGMENTA. abesse longius erudelitate. Atque ego quum ex ipsa re magnam capio voluptatem, tum meum factum probari abs te, triumpho & gaudeo. Neque illud me movet, quod ii, qui a me dimissi sunt, discessisse di- cuntur, 1 vt mihi rursus bellum inferrent: nihil enim malo, quam & me 2 mei similem esse, & 3 illos sui. Tu velim mihi ad Vrbem præsto sis, vt tuis consiliis atque opibus, vt consuevi, in omnibus rebus vtar. Dolabella tuo nihil mihi scito esse jucundius. 4 Hanc adeo habebo gra- tiam illi. 5 Neque enim aliter facere potuit: tanta ejus humanitas, is sensus, ea in me est benevolentia. Vale. Ex Cicer. lib. 10. Epist ad Attic. Epist. 9. Cæsar Imp. Ciceroni Imp. S. <p>Etsi te nihil temere, nihil imprudenter facturum judicarem, tamen 6 permotus hominum fama, scribendum ad te existimavi, 7 & pro nostra benevolentia petendum, ne quo progredereris 8 inclinata jam re, 9 qua integra etiam progrediendum tibi 10 non existimasses. 11 Namque & ami- citiæ graviorem injuriam feceris, 12 & tibi minus commode consulueris, 13 si non fortunæ obsecutus videbere (omnia enim 14 secundissima nobis, 15 adversissima illis accidisse videntur), nec caussam secutus (eadem enim tum |