OCR Text |
Show <pn 473> FRAGMENTA. <p>1 Reliquit & de Analogia duos libros, 2 & Anticatones totidem. Suet. in Cæsare. <p>Cæsar in Anticatone priore: 3 Vno enim excepto, quem aliusmodi atque omnis natura finxit, suos quisque habet caros. Priscianus bis lib. 6. & lib. 7. & lib. 13. <p>4 Erunt officia antelucana, in quæ incidere impune ne Catoni quidem licuit. Quem tamen Caius Cæsar ita reprehendit, vt laudet. Describit enim eos, quibus obvius fuerit, cum caput ebrii retexissent, erubuisse. Deinde adjicit: Putares non ab illis Catonem, sed illos a Catone depre- hensos. Potuitne plus autoritatis tribui Catoni, quam si ebrius tam ve- nerabilis erat ? Nostræ tamen cœnæ vt apparatus & impendii sic temporis modus constet. Neque enim hi sumus, quos vituperare ne inimici qui- dem possunt, nisi vt simul laudent. Ex Plin. lib. 3. Epist. ad Attil. Sever. <p>C. etiam Cæsar, gravis autor linguæ Latinæ, in Anticatone: Vnius, inquit, arrogantiæ, superbiæque, 5 dominatuque. Ex A. Gell. lib. 4. cap. 16. DE C. IVLII CÆSARIS IN CATONEM SCRIPTIS TESTIMONIA. <p>6 Qualis futura sit Cæsaris vituperatio contra laudationem meam, per- spexi ex eo libro, quem Hirtius ad me misit, in quo colligit vitia Catonis, sed |