OCR Text |
Show <pn 030> DE BELLO GALLICO nostro exercitui non potuerint. Si quos adversum prælium & fuga Gal- lorum commoveret, hos, fi quærerent, reperire posse, diuturnitate belli defatigatis Gallis, Ariovistum, quum multos menses castris ac paludibus se continuisset, neque sui potestatem fecisset, desperantes jam de pugna & <N=5>dispersos subito adortum, magis ratione ac consilio quam virtute vicisse. a Cui rationi contra homines barbaros atque imperitos locus fuisset, hac ne ipsum quidem sperare nostros exercitus capi posse. Qui suum timorem in rei frumentariæ simulationem, angustiasque itinerum conferrent, facere arro- ganter, quum aut de officio Imperatoris desperare, aut ei præscribere vi- <N=10>derentur. Hæc sibi esse curæ: frumentum Sequanos, I Leucos, Lingones subministrare, jamque esse in agris frumenta matura. De itinere ipsos bre- vi tempore judicaturos. Quod non fore dicto audientes, neque signa laturi dicantur, nihil se ea re commoveri: scire enim quibuseumque exercitus dicto audiens non fuerit, aut male re gesta fortunam defuisse, aut aliquo <N=15>facinore comperto avaritiam esse convictam: suam innocentiam perpetua vita 2 felicitatem Helvetiorum bello esse perspectam. Itaque se, quod in longiorem diem collaturus esset, 3 repræsentaturum, & proxima nocte de quarta vigilia castra moturum, vt quamprimum intelligere posset, vtrum apud eos pudor atque officium, an timor, plus valeret. Quod si præterea <N=20>nemo sequatur, tamen se cum sola 4 decima legione iturum, de qua non dubitaret, sibique eam 5 Prætoriam cohortem futuram. Huic legioni Cæsar & |