| OCR Text |
Show <pn 320> DE BELLO CIVILI tum sarcire, reliquit in opere cohortes II, quæ speciem munitionis præ- berent; ipse diverso itinere, quam potuit occultissime reliquas cohortes numero XXXIII, in quibus erat legio IX, multis amissis centurionibus, diminutoque militum numero, ad legionem Pompeii castraque minora <N=5>duplici acie duxit. Neque eum prima opinio fesellit. Nam & pervenit prius, quam Pompeius sentire posset; &, tametsi erant munitiones ca- strorum magnæ, tamen sinistro cornu, vbi erat ipse, celeriter aggressus, Pompeianos ex vallo deturbavit. 1 Erat objectus portis eritius. Hic paul- lisper est pugnatum, quum irrumpere nostri conarentur, illi castra de- <N=10>fenderent: fortissime 2 T. Pulcione, cujus opera proditum exercitum C. Antonii demonstravimus, e loco propugnante. Sed tamen nostri virtute vicerunt: excisoque eritio, primo in majora castra, post etiam in castel- lum, quod erat inclusum majoribus castris, irruperunt, &, quod eo <N=LXVIII.>pulsa legio sese receperat, nonnullos ibi repugnantes interfecerunt. Sed <N=15>fortuna, quæ plurimum potest, quum in reliquis rebus, tum præcipue in bello, parvis momentis magnas rerum commutationes efficit; vt tum accidit. Munitionem, quam pertingere a castris ad flumen supra demon- stravimus, dextri Cæsaris cornu cohortes ignorantia loci sunt secutæ, quum portam quærerent, castrorumque eam munitionem esse arbitrarentur. <N=20>Quod quum esset animadversum, conjunctam esse flumini; protinus his munitionibus, defendente nullo, transcenderunt: omnisque noster equi- <N=LXIX.>tatus eas cohortes est secutus. Interim Pompeius, hac longa satis inter- jecta mora, & re nuntiata, V legionem ab opere deductam subsidio suis duxit: eodemque tempore equitatus ejus nostris equitibus appropinqua- <N=25>bat, & acies instructa a nostris, qui castra occupaverant, cernebatur: omniaque sunt subito mutata. Pompeiana enim legio celeris spe subsidii confirmata ab Decumana porta resistere conabatur, atque vltro in no- stros impetum faciebat. Equitatus Cæsaris, quod angusto itinere per ag- geres adscendebat, receptui suo timens initium fugæ faciebat. Dextrum <N=30>cornu, quod erat a sinistro seclusum, terrore equitum animadverso, ne intra munitionem opprimeretur, ex parte, qua proruebat, sese recipie- bat: ac plerique ex iis, ne in angustias inciderent, x pedum munitionis sese in fossas præcipitabant: primisque oppressis, reliqui per horum cor- pora salutem sibi atque exitum pariebant. Sinistro cornu milites, quum ex <N=35>vallo Pompeium adesse, & suos fugere cernerent, veriti, ne angustiis inter- clu- |
