OCR Text |
Show <pn 361> DE BELLO ALEXANDRINO LIBER. in Nilum influebat. Aberat autem ab regis castris millia passuum circi- ter VII. Rex, quum hoc itinere venire Cæsarem comperisset, equitatum omnem, expeditosque delectos pedites ad id flumen misit, qui transitu Cæsarem prohiberent, & 1 eminus ex ripis prælium impar inirent. Nul- <N=5>lum enim processum virtus habebat, aut periculum ignavia subibat. Quæ res incendit dolore milites equitesque nostros; quod tam diu pari prælio cum Alexandrinis certaretur. Itaque eodem tempore equites Germani dispersi vada fluminis quærentes, partim demissioribus ripis flumen transnarunt; & legionarii, magnis arboribus excifis, quæ longitudine <N=10>vtramque ripam contingerent, projectis, repentinoque aggere injecto, flumen transierunt. Quorum impetum adeo pertimuerunt hostes, vt in fuga spem salutis collocarent. Sed id frustra. Namque ex ea fuga pauci ad <N=XXX.>regem refugerunt, pene omni reliqua multitudine interfecta. Cæsar, re præclarissime gesta, quum subitum adventum suum judicaret magnum <N=15>terrorem Alexandrinis injecturum, protinus victor ad regis castra perten- dit. Hæc quum & opere magno vallata, & loci natura munita adverte- ret; confertamque armatorum multitudinem collocatam in vallo videret : lassos itinere, ac præliando milites ad oppugnanda castra succedere noluit ; itaque, non magno intervallo relicto ab hoste, castra posuit. Postero die <N=20>castellum, quod rex in proximo vico non longe a suis castris muniverat, brachiisque cum opere castrorum conjunxerat vici obtinendi caussa, Cæ- sar aggressus, omnibus copiis expugnat; non quo id minori numero mi- litum consequi difficile factu putaret; sed vt ab ea victoria, perterritis Alexandrinis, protinus castra regis oppugnaret. Itaque eo cursu, quo <N=25>refugientes Alexandrinos ex castello in castra sunt milites insecuti, muni- tionibus successerunt, acerrimeque eminus præliari cœperunt. Duabus ex partibus aditus oppugnationis nostris dabatur; 2 vna, quam liberum ac- cessum habere demonstravi; altera, quæ mediocre intervallum inter castra & flumen Nilum habebat. Maxima & electissima Alexandrinorum mul- <N=30>titudo defendebat eam partem, quæ facillimum aditum habebat. Pluri- mum autem proficiebant hostes in repellendis vulnerandisque nostris, qui in regione fluminis Nili propugnabant. Diversis enim telis nostri fige- bantur, adversi ex vallo castrorum, aversi ex flumine, in quo multæ <N=XXXI>naves instructæ funditoribus & sagittariis, nostros impugnabant. Cæsar, <N=35>quum videret milites acrius præliari non posse, nec tamen multum pro- fici propter locorum difficultatem; quumque animum adverteret excel- sissimum locum castrorum relictum esse ab Alexandrinis, quod & per se munitus esset, & studio partim pugnandi, partim spectandi, decucurris- sent in eum locum, in quo pugnabatur; cohortes illo circuire castra, & <N=40>summum locum aggredi, jussit; hisque 3 Carsulenum præfecit & animi magni- |