| OCR Text |
Show <pn 255> LIBER I. tes 1 ex v legione tenebant. Has subsidiariæ ternæ, & rursus aliæ totidem, suæ cujusque legionis, subsequebantur. Sagittarii funditoresque media continebantur acie. Equitatus latera cingebat. Tali instructa acie, tenere vterque propositum videbatur; Cæsar, vt nisi coactus, prælium non <N=5>committeret; ille, vt opera Cæsaris impediret. Producitur tamen res, aciesque ad solis occasum continentur. Inde vtrique in castra discedunt. Postero die munitiones institutas Cæsar parat perficere. Illi vadum flu- minis Sicoris tentare, si tranfire possent. Qua re animadversa Cæsar Ger- manos levis armaturæ, equitumque partem flumen transjicit, crebrasque <N=LXXXIV.>in ripis custodias disponit. Tandem, omnibus rebus obsessi, quartum jam diem sine pabulo retentis jumentis, aquæ, lignorum, frumenti ino- pia, colloquium petunt; &, id si fieri possit, semoto a militibus loco. Vbi id a Cæsare negatum, &, palam si colloqui vellent, concessum est; datur obsidis loco Cæsari filius Afranii. Venitur in eum locum, quem <N=15>Cæsar deligit. Audiente vtroque exercitu, loquitur Afranius: Non esse aut ipsi, aut militibus succensendum, quod fidem erga Imperatorem suum Cn. Pompeium conservare voluerint: sed satis jam fecisse officio, satisq; supplicii tulisse perpessos omnium rerum inopiam: nunc vero, 2 pene vt feminas circummunitos, prohiberi aqua, prohiberi ingressu: neque cor- <N=20>pore dolorem, neque animo ignominiam ferre posse: itaque se victos confiteri: orare atque obsecrare, si quis locus misericordiæ relinquatur, ne ad vltimum supplicium progredi necesse habeant. Hæc quam potest <N=LXXXV.>demississime atque subjectissime exponit. Ad ea Cæsar respondit: Nulli omnium has partes, vel querimoniæ, vel miserationis, minus con- <N=25>venisse. Reliquos enim omnes suum officium præstitisse; se, qui etiam bona conditione, & loco, & tempore æquo confligere noluerit, 3 vt quam integerrima essent ad pacem omnia; exercitum suum, qui injuria etiam accepta, suisque interfectis, quos in sua potestate habuit, conservarit, & texerit; illius denique exercitus milites, qui per se de concilianda pace <N=30>egerint; qua in re omnium suorum vitæ consulendum putarunt. Sic omnium ordinum partes in misericordia constitisse: ipsos duces a pace abhorruisse: eos neque colloquii neque induciarum jura servasse; & ho- mines imperitos & per colloquium deceptos crudelissime interfecisse. Ac- cidisse |
