| OCR Text |
Show <pn 102> DE BELLO GALLICO hendunt vtrumque, & orant, ne sua dissensione & pertinacia rem in sum- mum periculum deducant: facilem esse rem, seu maneant, seu proficis- cantur, si modo vnum omnes fentiant, ac probent: contra in dissensione- nullam se salutem perspicere. Res disputatione ad mediam noctem perdu- <N=XXXI.>citur. Tandem 1 dat Cotta permotus manus; superat sententia Sabini: pronuntiatur prima luce ituros: consumitur vigiliis reliqua pars noctis, quum sua quisque miles circumspiceret, quid secum portare posset, quid ex instrumento hibernorum relinquere cogeretur. Omnia excogitantur, quare nec sine periculo maneatur, & languore militum & vigiliis pericu- <N=10>lum augeatur. Prima luce sic ex castris proficiscuntur, vt quibus esset per- suasum, non ab hoste, sed ab homine amicissimo Ambiorige consilium <N=XXXII.>datum, longissimo agmine, magnisq; impedimentis. At hostes, postea quam ex nocturno fremitu vigiliisque de profectione eorum senserunt, collocatis insidiis bipartito in silvis, opportuno atque occulto loco, a mil- <N=15>libus passuum circiter II Romanorum adventum exspectabant: &, quum se major pars agminis in magnam convallem demisisset, ex vtraque parte ejus vallis subito sese ostenderunt, novissimosque premere, & primos pro- hibere adscensu, atque iniquissimo nostris loco prælium committere cœpe- <N=XXXIII.>runt. Tum demum Titurius, vti qui nihil ante providisset, trepidare <N=20>& concursare, cohortesq; disponere: hæc tamen ipsa timide, atque vt eum omnia deficere viderentur: quod plerumque iis accidere consuevit, qui in ipso negotio consilium capere coguntur. At Cotta, qui cogitasset hæc posse in itinere accidere, atque ob eam caussam profectionis auctor non fuisset, nulla in re communi saluti deerat: & in appellandis cohortandisq; <N=25>militibus, imperatoris, & in pugna, militis officia præstabat. Quumque propter longitudinem agminis minus facile per se omnia obire, & quid quoque loco faciendum esset, providere possent: jusserunt pronuntiari, vt impedimenta relinquerent, atque 2 in orbem consisterent: quod con- silium etsi in ejusmodi casu reprehendendum non est, tamen incommode <N=30>accidit: nam & nostris militibus spem minuit, & hostes ad pugnandum alacriores effecit; quod non sine summo timore & desperatione id factum videbatur. Præterea accidit, quod fieri necesse erat, vt vulgo milites ab signis discederent, quæque quisque eorum carissima haberet, ab impedi- mentis petere atque arripere properaret, & clamore ac fletu omnia com- <N=XXXIV.>plerentur. At barbaris consilium non defuit. Nam duces eorum tota acie pronuntiari jusserunt, ne quis ab loco discederet: illorum esse præ- dam, atque illis reservari quæcumque Romani reliquissent: proinde om- nia in victoria posita existimarent Erant & virtute & numero pugnando pares |
