OCR Text |
Show 666 CER Fl. Fr. 6n .. n°. xxxn. G era niumf~cidttnt. Park. The:m. 709. Lo bel. 11\ufir. 134· Sa rac •ne efi longue , cpaiffe , ligneufc , & fon collet s'alunge en une fouche ecaillcufc , vivace qui porte les feuilles & les p€doncules embrique~ & oppofcs , qui font longs & velus. Ses feuilles font deux fois ail ce.~' a dccoupures fines & fouV..: nt o ppufces. Lcs fi1 pules font co urtes, larges ala bale , & tcrminccs 0 1 pointe. Lcs pcdoncul es fo nt ax il I aires, & fi1rp afTEmt un pcu la lo·ngueur des fel,illes; ils fe parragent fo uvenr en cinq rayons uniflorcs d'un pouce de longueur garnis ala bafe d'une coll crc tte multi fi dc. Les fle~1rs font a!Tez grandes ~ d'un viol t clair , marq uees de frries plus foncees. Les cinq an thcres f(mt rougdtres , & lcs <:apfules tomenteufes, terminces par unc arifle longue d'un pouce. Cctte plante croit dans k s femes des rochers .du Languedoc , & flcurit de puis le mois de Mai jufqu'au mois d' Aot'lt. b. ( t l , v.) Obferl'. 1 °. Lobel a dit que la racine de cctte plante eft puante , de Iaquclle forr ent quelques petites tigcs ; ce qui parolt convenir a la figure qui a etc donnce pat· Magno!. ~ 0 • Elle a beau coup de rapports avec ]a fuivante; mais elle en differe , 1°. par Ia mauvaife odeur des racines ; ~ 0 • par fes feuill es ni char g ees d'un veloute blanc, ni remarquablcs· par une bonne odeur; ~0 • par lcs pedonculas a cinq fleurs ou ciavantage. ~'l. GERANION de montagne , Geranium ru• p~Jl.re. q.eranium radice crajfa , ligr,of'a; foliis btptnrzatzs , defuper tomwto·canefcen tibus , inodoris , ftapis bi-trifloris. Cav. Part. ~~. Jl0 • 316. t. 90. f. 3· Geranium Hifpanicum mauna radice , cicuta f olio craffiori. Tournef. lnfi. ~69. Schol. Rotan. Sa racine efi cpaiffe' liCTneufe noid.tre & branchue fuperieurement. S~s feun'les font radi&~ les , fan~ o.deur , deux fois pinn ees , dont Ics pmnulcs pnnc1pales font altern es, & les folioles t rcs· P.etites, un peu Janceolees, romenteufes & blanc.n :lrres dans Ia partie fup erieure : eHes font port~e s par de .~ petioles longs ' garnis a la bafe de ft1p ulcs fourchues. Les pedoncules font r·adica ux, plus longs que les feu11les , fout enant deux o u tro is fleu rs d'un pourpre clair ilrices comme d~ns l'efpcce preccdcnte , avec la~uelle elle co.nvtent pour le refie. Ell~ m'a etc com~uniqu c e par M. Rrouffonnet, CJUl Ia trouva en £leur au mois de Juillet fur le Mont-Serrat~ pres deBarcelonne . 7P. ( 'Jl' , f. ) 53· GERANION de Rome, Geranium Romanum. Geranium acaule ,foliis bipinnatis, hirfutis·: fcapis radicalibus multifloris. Cav. Par.~~. n°. 317. t, 94· f. 2 .. • c.e~anium . red~ncul!s ~nultiflo ris ' flilribus pentan a rr~, fo, l//s pmnatts rnc~{i.s; JCapts radicnlibus. Lm. Sp. Pl. n °. 4 t, Guanium pPdunculis 11lu!tifloris , ca/ycibu.s pmU~pli..yl/is, floribus pen- GER tandris ; foliis pinrzato - incifis , folioli.s ttcutis rugojis , caule nullo. l3urm. Ger. n°. 30. Geranium myrrh.ynum , tenuifolium , amplo flore purpureo. Ban·. Ic. I 245. Obf. 568. Cette elpcce n'a point de tiges. Ses feuillcs font radicales , nombreufes , nues dans la partie infe ~ neure du petiole , & aprcs deux fo is allces avec impaire ' a dccoupurcs ovo'ides' acuminees, ayant les petites folioles 1criflces de poil s , ainii que t011te la plante. Les Hi pules font ovo.ides , acumi~ ce s, & melees avec les petioles. Les pedonculcs font longs d'un demi-pied, termines par ft x rayons a peu pres, uniAores, d'un demi-pouce de longueur' garnis a 1a b afr~ d'une collerette polyphylle. Le.s coroll es font purpurines , fans taches.., trois fot~ plus. grande.~ que le calice, dont lcs cinq foltol cs font ovotdes & terminces par une barbe. Le refie comme dans l'efpece preccdente. On la trouve dans les places d-e Rome. 7P. ( v.;: ) Obferv. Cette elpcce a de rres-grands rapports avec les troi .~ fi1ivantes; favoir , le Cicutin le Cerfeuil & lc Mu(que; mais chacune a des ca:actc. res fp ccifiqu es trcs-marqucs; Hwoir , le Geraruon de Rome efi ac aule , & tous les autres ont des tiges; le Cicutin Ies a toujours ctalt?es & couchces fur la t erre ; le Cerfiuil les a redr e ffees, .& les premieres feuilles feminales i trois lobes ; le Muf que enfin a fes feuilles feminales pinnatifi.d s, & toutes les autres pinnces i pinnules ovo1des , grandcs, & incifees. Je crois que, par ces caract ercs , toutes ces cfpcces refl:eront bien fcparees entre ellcs, & ainli des autres. 54· GERANION cic utin, Geranium cicutarium. ~ e ranium caule ramofo , proflrato : foliisJ'inTlatts, pinnulis Jubovatis. Cav. Part. ~:I. n • 31it t. 9'· f. I. G e ~anium pedunculis nwltifl;ris; floribus pentandrts, foltis pinnatis , inctfs, obtu{rs; caule ramofo. Lin. Sp. Pl. n°, 4'l. Hort. Cliff. H4• n~· 10. Ubi dixit. foliis duplicato pinrzatis. G!!rantur; z pedunculis mutiflo-ris, ctZ!ycibus pentap!Lyllis, florzbus pentaudri-s , foliis pirznatis, im:ijis obtuJis. Burm. Ger. n°. 33· Geranium cicuuz(olium: minus & jil'jJinum. Bauh . Pin. JI 9· Tournef. In ft. 269. Lamarck. F~. Fr-an~. 672. n°. xxxxn. Quer & Ortega. Fl. Htfr. tom. 6. n°. 7 & 8. Geranium fupinum. Dod. Pempt. 63. Sa racine eft blanchatre & rameufe ; fes tiges font longues de deux a hui t pouces' couchces' rameufes, & legcrement velues. Ses feuillcs radicales font nombreufes, etalccs fu1· Ia terre, a peine veJues, ailees dans prefque route la longu eur, qui varie depuis deux pouces jufqu'a un · pied &: demi, Lcs folioles. font raremenn oppo· fees, prefque !efiiles , ovo'ides , incifees; celles des t1ges font oppofees ,. & les fiipules ovo'ides & fcarieufes. Les pedoncules font radicaux & axillaires , plus longs que les feuill es , fou tenant cinq fl eurs plus ou moins, dont Ia collerette efi' partag{e en <:.inq divifions. La corollc cfr d'un ~ourpre clair., GER dont lcs petales font 1l:rics a Ia bafe., & un pen plus grands que le calice , qui eft firie & barb6. Les cinq anthert:!S font violetres, & lc refle comme dans Ia precedente. On trouve cctte plante fur Jc bord des chemins, & dans lcs t errains fabJo nneux; mais cultivce dans unc bonne terre , elle eft mcconnoiffablc par fa taill e cnorme ' a yant cepend ant toujours les tiges couchces; ce qui donne fon caraClcre fp ccifiqu e. Elle fleurit depuis le mois de Mai jufqu'au mois d'OClobre. 7;:.. (v. v.) * Le Mynhida Plinii & rojlrum ciconia inodorum vulgatum de Lobel ( Ic. 659·), convient i cette plante, plut6t que lo Geranium fupinum de Dodoncc, qu'il faut rapporter a celle qui f'uit. En 'ben6ral , celle-ci a fcs tiges i pdne plus !ungues que fes feuill es radicales. Lam. 55. GERANION cerfe uil , Geranium chcrrop~yfllum. Geranium 'caule u eao - decumbente : foliis appefitis, pinnatis, in cifis ; pedunculis elongatis multi floris ; cotyledonibus ll itobis. Cav. l'art. 2 ~ . no. 319. Tab. 95· f. I. Geranium Robertianum. Riv. Pent. t. II~. Geranium cicutt!!.folio ereaum Romanum. Roccon. Muf. Part. 2. p. 93· f. 8?.. Tournef. Inil:. 269. Geranium caule procumbente , p(tiolis nzultifloris , j'oliis. duplicaro-pinnatis , pinnis acute-incifis. Hall. Helv. 944· Geraniumfcrtidum. Hnard. H erb, Les cotyledons ou feuilles 1c minales de cette plante font cordiformes' alongces ' & a trois lobes arroneis' dont celui du milieu efi plus long. Scs tiges font droites, foibl es , & quelquefois penchces, rameules, velues, a yam les articulations en flees. Ses feuilles lont oppofees, & i longs petioles ' deux fois pinnees ' a pinnules aigues. les pcJoncules communs des fleurs font axillaircs, folitaires, droits , tres- longs , & partagcs en cinq rayons ou davantage, longs d'un pol4Ce & uniflores , garnis a Ia bafe d'une collerette tranfparente J fept divifions rcflcchics & tres-aigues, l.a corolle eil: d'un bleu clair' a pctales arrondis' .un peu plus grands que les divifions du calice, -qui font terminces par une barbe. Les arifl:es des cupfules ont un poucc & demi de longueur. On trouve cette plante dans les champs cultives Je l'ai vue dans la plaine de Grenelle au mois de Juin. Q. s6. GERANION mufque' G~ranium mofchatum. G eranium caule procumbentc : foliis pirznatis , pirznulis ovaris incijis, cotyl(donibus pinnatifidis : Jloribus umbellatis. Cav. Part. ~2. nu. 32.0. Tab. 94· f, I .. Ge~anium pedunculi.s nwltiftoris, floribus pmt~ ndn~ .: foliis pinnatis incifis , co ~yldonibus pmnat~fidis. Lin. Sp. Pl. n°. 33· Durm. Ger.n°. ~9· Geranium cicutafolio mojCh.atum. Bauh. Pin. 313. Tour.nef. Infr. ~68. Quer & Ortega. Flor. Hifp. t. 6. n°. IV. Geranium mofchntum. Riv. Pent. lrr.a~: Tab. II~. Jacq. Horr. q. 55· ll~yrrlz ina Plmu, ro(lrum ciconia, ff'u acuJ mo{'chata officin. arum & raftorurTJ. Lob. I c. p. 6 ~ 8. Geranium G E It 6G7 petio ~is. multifloris caule tiiffufo , foliis ovatis pinf1atifidz s. H all. Helv. n°. 945. Geranias mdericofa pentanJra , corollis calyce vix rnajoribus ~ fo liis pinnatis , pinrzulis incifo-crenacis. Comm, Herb. Honarienlc. Gera11ium pimpir.elu"ides. Com· mer!: Ibid. Ses fc uilles fcminalcs, d'apres le temoignage de MM. Lin n6 , Bll rman , Jacq uin, fo nt pinnatifid es. Se~ t iges font !trices , pubefcentes , ainfi que toute Ia plante , penchees, & longues d'un ~deux pi r.ds. Ses fc ui lles fo nt oppofecs , & touJOurs I'une plus longue que !'autre , pPtiolccs , allces' a folioles aflcz grandes, ovo'ides' creneICes , incii'ees, a! tern ecs de cinq a fcpt ~c chaque cote ' & terminces par une impaire fou vent trilobce. Les fiipules font membrancufes, amplexicaulcs. L~ s pedoncules des fleurs font folit aires, .& fc trouvent axillaires a Ja feuillc Ia plus courte; 1ls font trcs-longs, foutenant une ombelle de dix ra~ons a peu pres. Le refie commc dans l'efpcce precedence. J~lle croit en Suifie , en Siberie, dans Je Carnioie, au Perou, a Buenos-Ayres & au Cap de Honne-Eiperance. 0· ( v . . f. ) ' Obferv. HaUer a dit que cette ef'pece a dix crami~ cs; mais je crois, d'apres mes obfervatior1s, qu'tl y en a cinq fieriles : ce qui arrive a toutes les :tf>cces a +leurs rcgulieres & a pcdoncules muluflores. Voyt:{ mes obfervarions. * Le vrai Geranium mofchatum efi, a mon avis , une plante exotique dont j'ai vu des exemplaires du Cap de Bonne:Efpcrance ; d'autres provenu11 do graines envoyces de !'Amerique meridionale ; d'autres enfin ramaffes dans Ja Numidic par M. l'Abbc Poiret ; mais je doute fort c1ue ce Gera• nion foit vraiment indigene de l'Europe, amoins que ce ne foit de !'Europe tn~s-auil:rale. Plufieurs Botanifies prennent pour lui le Geranium. chtErophyllum qui precede; ce qui fait qu'on en confond la fynonymie. Par exemple, le Myrrh ida Plinii rojlru':' ciconia & acus mof<:lzata officinarum f:t pajlorts de Lobel, que M. l'Abbc Cavanilles cite ici d'aprcs Haller, eft cvidemment la m&mc plante que le Geraniurn f upinum de Dodonce , que M. Cavanilles a cit6 fous fon Geranium cicutarium; les fig ures en foot copiees l't.:ne fi1r !'autre : cette plante de Dodoncc & de Lobel, qui efi c?mm~me dans le Nord, de la F rance & ailleurs, ') a pomt cettc odcur trcs- mufquee qu'on remarque au Geranion dont il s'agit. Ce Geranion efl: quelquef0is acaule , comme on le voir dans Ia figure ci tee de 131ackwel, & comme nous I'obfervons dans lcs exemplait·es de norre Hcrbicr; mais plus ordin ai rement il eH caulefcent, comme le decrit & le reprcfente M. l'Abbe Cavanillcs; Lamarck. 17· GKRANION lacinh~ , Geranium laciniatum; G~ranium caule herbaceo : foliis onofitis , profundiJfime triftdis ; [acini is pinnatis, linearibus : ·pedunculis clongatis , umbellzforis , acu longijflma.. Cav. Parr. ~~.n•. J~r. t. IIJ. f. 3· Pp p p ij (' |