OCR Text |
Show 104 MR. A. G. BUTLER ON NEW SATYRID.tf*. [Jan. 24, The height of the body is contained from four times to four times and a half in the total length (without caudal), the length of the head thrice and a third or thrice and a fourth ; tbe greatest width of the head is five-sixths of its length. Occipital process as long as or longer than broad, granulated, with a very obtuse median ridge, extending to the small basal bone of the dorsal fin. Eye of moderate size, much nearer to the snout than to the extremity of the operculum, the length of the snout being nearly one-half of that of the postorbital portion of the head; upper jaw somewhat longer than the lower. The teeth on the palate form a broad arched band, the vomerine patches being slightly separated from the palatine, and either perfectly continuous in the middle or but slightly interrupted. The maxillary barbels extend to, or sometimes not quite to, the root of the pectoral; the outer ones of the mandible to the gill-opening. Dorsal spines strong, half as long as the head, slightly serrated in front and behind. Adipose fin as long as or shorter than the dorsal, its length being less than one-third of the distance between the two fins. Pectoral spine stronger and a little longer than that of the dorsal fin ; ventral fins more or less shorter than pectorals. Poms axillaris minute. Sides of the body silvery, upper parts uniform blackish. Mr. Krefft has sent us three specimens of this Arius, the largest being 18 inches long. They were caught in the Hunter River, N ew South Wales, near Ash Island, by the Hon. A. W . Scott, M.A., and are also to be obtained in nearly all the streams further north. 3. Descriptions of some N e w Species of Satyrida belonging to the Genus Euptychia. By A R T H U R G. B U T L E R , F.Z.S., Assistant in the Zoological Department, British Museum. (Plates XI. & XII.) I am now enabled, through the kindness of Mr. Hewitson, to describe some beautiful new species of Euptychia, the names of which I introduced in m y monograph of this genus in the Society's * Proceedings' for 1866 (pp. 458 et seq.). The first of these species is in some respects much like m y E. erigone ; it is perhaps most closely allied to E. usitata, and belongs to the same group with E. myncea and E. camerta of Cramer. It is included in m y monograph under the name of Euptychia themis. 1. EUPTYCHIA THEJMIS, Butler, MS. (Pl. XII. fig. 13.) f . Alee supra olivaceo-fuscce : anticce linea apud marginem undulata et margine ipso nigris; alis de linea undulata fuscescentibus ; linea marginali ochreo-alba, puncto ocellari subapicali nigro-fusco ; ciliis fuscis, radicibus pallidioribus : posticce fascia antemarginali nigro-fusca undulata, lineam ochreo-afbam |