| OCR Text |
Show EXPLIICATIO LITTERARVM. A Tentorium Cerebelli. I C B Sinus longitudinal} 1' durae matris, finis poflerior bifurcatus. 2* C Si- 1 Pars anterim,' quae ad proceITus clinoideos anteriOres usque venit, hie dcmolita efl. 2 Vetereg quatuor omnino finus cognitos habuerunt, quintumque , uti notum eff, VES AL I vs adjecn, quod minus mirum efi, ante inventam injeflionem. Sed, poI‘t FALLOI' u egre giam defcriptionem, denuo ex hominum memoria deleta FA LL 0911 inventa, finuunfque numerum ad quatuor aut quinque redué‘tum , lexiguum certe argumentum ef'c indut‘mae pofierioris aetatis. Cauia vero negligentiae fuit maxima , quod FA L Lo PIVS figuras non habeat, & onmes ferc certatim v 11 s A LIV M exfcribere fin: foliti. Ira v A L v E 11 D vs amt. corp. 1mm. L. V. c. I. & ARCH AN G 1: L v s p 1 e co L H o M IN E v s Prael. mm. p. 24.5. 24.6. & SALOM 0N ALBERTVS Iaifl.pler. part. p. 6. 7. 8c PLATERVS L. X. c. 7. & smc ELIVS de corp. 1mm. falm p. 289- & RIOLA N vs Anthropol. p. .254. 2 55. & c A SPAR B A VHIN v s (qui meliora meritum FA LLOI' [VM etiam carpit ob‘inventa) 77mm mm. p. 291. & VESLINelvs/jmmgm. p. I71-. 172. & HIGHMORVS T. XVIII. (cujus icon efl fete cIancuIaria imitatio v ESALIANAE) & MARCHET'I‘E Compmmt. p. 216. 217. & MOLINE TTVS Di/f 02m. Pat/90!. p. 184.. & WILLISIVS er'eI/r. mm. p. 44.. & DIEM ERBROECK 01). (mm. p. 338- & COLLINS T/amtr. p. 983,. & ipfe VERHEYENIVS p. 214. ed. Bra/fl]. Hi omnes partinl quatuor, partim quinque finus numerant , & nihil pofl VESALIVM addiderunt. 2* Varia fabrica ef't ceIebris huj‘us concurfus quatuor finuum, five Term/uric IIerap/ai/i, uti recen' tioribus diéh1m eff, nam GALENV M intelligere 11011 facile efl. Vetufiiores anatomici {oIebant ita depingere , ut quatuor finus infiar crucis convenirent, angulosque aequales interciperent concurfu. Ira vas A L1vs L. VII. f. 7'. Talem etiam crucem pingit CASSERIVS in tabulis SPIGELIANIS L.X. T- 6. f3 1- 0.1.).(LR. T. XI. f. 1. & VESLINGIVS in fynzagm. c. XIV. T. I. f. 5. 8: LOWERVS de com/v T. 6. f. 1. & VIEVSSENIVS muragr. T. I. & OR‘I‘LOB monom. pm. p. 155. f. 2. & CHESELDENIVS in T. 16. compendii, edit. 1726. parumque diverfa efi icon 5 AL. A LBERTI l. C. Deinde F11 ANCISCVS SYLVIVS obIervavit, apud BARTHOLINV M p. 251. edit. 164.1. non {cmper aequalem eITe transverIorum finuum altitudinem, hancque ‘adnotationem repetiit DIEMERBROECKIVS p. 339. & ra- tionem addidit LOWE RVS ,, hanc diverfitatem nempe vari‘am efle, prouti quisque, dum vitalis erat , in hoc aut alteru'n Iatus magis foIitus fit decumbere , dc corde IP- 159. Nihil admodum ideo mutarunt recentiOres', flndi ajunt Iongitudinalem in transver os (MOLLY of the mm. p. 41. la CH A R Rum: Azmt. de la Tm p. 1 32.) Sed haec vox ambigua e1}. Nam longitudinalis finus aliqUando in ipfo vertice, vix unam tertiam partem longitudmls emenfus, in duos abit finus, dextrum 8c finiflrum, fibi accumbentes , ut in eo cadavere fuit, ex quo icon defumta efi; Haec fabrica a nemine memoratur anatomicorum quos le- gi, praeter unicumxAconvm BERENGARIUM Carpenfem 111 MVNDINVM p. ccccxxv. lias jam decIivis findi incipit, & proximus torculari. A- Sed MOR GA (1st accugate recenfi- tis experimentorur‘n vicibus, invenit omnino rarius findi, pIerumgue vero 1n dextrum transverfum degenerate, rariffime in finifirum, in urroque vero caIu alterum transverfum continuationi finus longitudinaIis tamquam ramum inferi Advm. amt. VI. p. 2. T. 1. f. 1. uno vel pluribus ofliolis. Hanc defcriptionem fuam fecit G A REN GEOT v s Hifl. fie l'Acazl. derfciem. 1728- 8c in fplamlmol. 110v. ed. II. p. 219. 220. calculumque fuum adponlt CI. N 1COL A I diff. dc direél. wfl p. 45. WlNSLOWVS totam rem incertam fac1t, ut finum Iong1- tudinalem bifurcari defcribat in fabrica communiori, ( t‘xpoy. mm. IV. 11'. de [/1 me 11.250.) faepe tamen in alterutrum transverforum fqum continuari modo dextrum , modo Ill‘Il‘ IIrum, ut alter altero altior fir, aut major 11. 41. Fere eadem habct CH 135131.12 ENIVS m nupera editione (mat. oft/9e bum. bod. 220. 8: non recedit SANTORINVS 012:. mm. 8. 51. " 2 011° |
